"Nie odchodź!" Krzyknął Riromu:"Nie chcialem cie wystraszyć...Jestem zdania, że jeśl ikomuś pisana jest smierć winien umrzeć! To wampiry zabiły moja żonę i dzieci ktorych tak kochałem! Dlatego ich nienawidze! Bo oszczedziły mnie a kazały patrzeć jak oni umierają! Na moich oczach.." Po policzkach Riromu spłynęły łzy...Natychmiast odwrócił sie twarzą do ściany patrzac w okno..:"Ja nei chcę zyć wiecznie i parzeć na ludzką smierć.."

Riromu nei mógł znieść płaczu Anioła, którym tak bardzo chciał się zaopiekwac..:"Przestań prosze..." nie wiedział jak odeprzeć argumenty dziewczyny..W głębi duszywiedział, że ona ma racje:"Nie wszystkie są złe...Dlaczego tak troszczysz isę o wampiry?" Spytał z zaciekawieniem podchodzac i przytulajac dziewczynę...:"One są martwe...Nie powinno ich być..."

"Ciebie?" Powtorzył zdziwiony:"Przecież mówiłem ci że chce sie tobą zaopiekować! dać ci szczeście!" Roromu zaczął wycierać jej łzy...

"Dałem słowo..że sie tobą zaopiekuję...a więc dam ci szczescie, a nie śmierć i bedzie..tak jak zechcesz.." Powiedział z trudem wierząc w swoje słowa:"Ona jest wampirem....Tak jak ja...I jest...dobra..." pomyślał przytulajac dziewczynę...

"Przestanę..być pogomcą..Teraz będę żyć wiecznie...bo żyję wieczność dla ciebie.." Odparł poczym delikatnie pocalował dziewczynę...

"Na zawsze..." Odpowiedział spokojnie Riromu:"Moja zemsta dobiegła konca..Dziś żyję tylko dla ciebie.." Odparł poczym objął dziewczynę i pocałował ją namiętnie...

Roromu nei miał nic przeciwko pieszczotom...Chętnie odwzajemnił napiętny pocalunek poczym powiedział calując w miezyczasie jej szyję:"Ja..takze cię kcoham..Jak nikogo od utraty mojej żony...Pokochałem ice tak nagle..A ty mnei zmieniłaś...Dziękuję.." Odparł biorąc dziewczynę na ręce i kładąc na łóżku:"Jesteś cudowna.." Szepnął poczym usiadł obok niej..

Riromu cofnął sie delikatnie:"Powiedziałem ci...Nie rzucam się na kobiety..." Odparł lekko zmieszany:"Chyba, ze będziesz chciała bym to zrobił.."