- Włóczę się po świecie... Gin jest przypadkowym miastem, które odwiedzam. - powiedział zamyslając się w czymś głęboko. - Dzieci wolności nie mają swego miejsca na świecie.

Chłopak odwzajemnił uśmiech, upijając łyk herbaty. - Mmm... pyszna! - powiedział, opierając się o kanapę. - Byłaś już gdzieś poza granicami Gin? To chyba nie wygodne mieć jedno miejsce w którym się jest i spamiętać gdzie ono jest...

- " Zupełnie nie rozumiem o czym ona mówi..." - pomyślał, posyłając jej leniwy uśmiech. - Byłaś kiedyś nad jeziorem Uta? Wspaniałe miesjce... Lubie słuchać wierszy i pieśni nad jeziorem... Jeziora są wspaniałe bo należą do wolności.

- Mogę ci je pokazać, jeśli nie obawiasz się mojej osoby... Podróż nad jezioro Uta... Co o tym sądzisz? - spytał z entuzjazmem. - Będziemy słuchać śpiewaków, puszczać kaczki i żyć pełnią życia...! Takie wyprawy bardzo zbliżają nas do korzeni i natury...

- Do niczego nie zmuszam... poprostu ide w tym kierunku. - chłopak uśmiechnął się, obserwując reakcję dziewczyny.

- Nie martw się... Jeśli coś się stanie, obronię cię. - powiedział, wstając z miejsca. - W końcu wędruję nie od wczoraj, lecz przez całe swe życie... Nie chcąc się chwalić, zasady Sun Tzu i sztukę walki wręcz mam w małym paluszku...

- Rozumiem... - powiedział chłopak, idąc w kierunku drzwi. - To ruszajmy. Obiecuję, że odprowadzę cię pod samą kanapę...