- Daj spokój, bedzie dobrze, tylko musisz w siebie uwierzyc! - powieziała z usmiechem, głaskając ją po głowie. - reszta przyjdzie sama...

- Nic szczególnego... Przepraszam cię, mój wrodzony brak pośpiechu... - powiedziała odruchowo patrząc na zegarek. - Ojej! Słońce, już tak późno! Muszę odebrać brata ze szkoły! Spotkamy się później, pa! - krzynęła i pobiegła w stronę szkoły podstawowej, zostawiając naszą bohaterkę samą na ulicy...

Ktoś zasłonił jej oczy...

Osoba trzymająca ją za oczy to faktycznie był nowopoznany kolega. Uśmiechnął się do niej łagodnie. - Nie spodziewałem się, że tu będziesz... Załatwiłem już wszystkie sprawy... - powiedział obserwując ją uważnie.

- Rozekuro Grotesque... - powiedział, usmiechając się uprzejmie. - Może wejdziesz do mnie na kawe? Porozmawiamy na spokojnie...

- Oh naprawdę? To ty jestes z Kuroi chou? Bardzo mi miło...! - powiedział, kiedy zbliżali się już do apartamentowca...

MEGURU napisał:

KEI napisał:

MEGURU napisał:

Nagle na miejscu strajku robotnkiów pojwił się Gochi...Był bardzo zdenerwowany, ale zarazem na jego twarzy widniało opanowanie:" Co sie tu dzieje? Czyżby moja sekretarka nic wam nei powiedziała? ..." W tym momencie poprawił sobie okulary, ktore miał na nosie:" A więc ja wam to mowię..Do roboty, albo pożałujecie!"

Robotnicy natychmiast zerwali się z miejsca, zbierając się wokół gochiego. - Pabnie gochi! mamy dość tak niskich zarobków, za tak ciężką pracę! domagamy się 40% więcej!

"Dostaniecie 60% więcej jeśli weźmiecie isę zaraz do pracy! Musze mieć ten most ukonczony i to jak najszybciej!" Powiedział surowo Gochi poprawiając okulary.

Pracownicy zaczęli szeptać coś między sobą, po czym jeden z nich powiedział: - Zgoda! Trzymamy pana za słowo, panie Gochi. - po czym grzecznie wrócili do pracy...