Wchodził schodami już drugą minutę, czując jak jego stopy drętwieją. - "Cholera... Dlaczego ta paskudna winda się zepsuła?!" - wyjęczał, opadając przed drzwiami jednego z mieszkań. Odetchnął, dzwoniąc do drzwi. Cisza... Długa, nieprzewidywalna, tajemnicza... - "Gdzie ona się podziewa...? Czyżby Mindy nie było w domu?"

Mindy biegła schodami na górę. Wpadła na chłopaka idącego przed nią "Przepraszam..." powiedziała"Czy jesteś tutaj nowy?" Mindy była tak zaciekawiona nowoprzybyłym chłopakiem iz na śmierc zapomniała kto na nią czeka

Och Lako uwierz uważałabym gdybym się tak nie spieszyła! Na prawdę nie zauważyłam cię... Co do windy... Awaria potrwa do 20. Ach na śmierc zapomniałam! Mam na imię Mindy. Czyżbyś to ty był tym chłopakiem który wprowadził się do pustego mieszkania na przeciwko mnie? Ach dobrze nie ważne wybacz ale muszę leciec! - krzyknęła i pobiegła na górę gdy dotarła pod drzwi mieszkania już na nią czekał. "Wybacz kochanie! Wyprzedaż mnie zatrzymała... Ach mam coś dla ciebie... To tak na przyszłośc gdybym znowu miała się spóźnic" powiedziała po czym sięgnęła do torebki i wyciągnęła komplet kluczy zapasowych

Lako to Kuromi - powiedziała i  skinęła głową w stronę chłopaka - Ach... Chyba oszalałeś! Nie dam ci nocowac na dworze! poza tym w nocy ma padac... Prześpisz się u mnie na kanapie. Potem zadzwonię do ojca to ściągnie ci fachowców żeby ci meble wnieśli... Bez sensu żebyś sam to wszystko dzwigał! - dodała po czym otworzyła drzwi i zaprosiła oboje do środka. "Kuromi zaprowadź naszego gościa do salonu. Ja zrobię herbaty. Jaką sobie życzysz Lako? Chyba że wolisz kawe" powiedziała z uśmiechem

Kuromi nabrał powietrza w usta i szybkim krokiem podbiegł do drzwi, zatrzaskując je przed nosem chłopakowi. - Chwila, chwila! - krzyknął wyraźnie zdenerwowany. - Mindy, zapraszasz obcego gościa do swojego domu? To nierozsądne!

"Dziwni ludzie..." Pomyślał Lako odchodzac od drzwi sasiadów i wyjmując z kieszeni klucz do swojego nowego mieszkania:" Chyba zadzwonię po jakąś firmę, ktora wniesie mi te meble.." Pomyślał wchodzac do mieszkania...

Lako uśmiechnął się lekko:" Jasne, nei ma sprawy..Któżby nei chciał bronić swoje dziewczyny przed jakimś obcym typkiem..." Powiedział z wyrozumialością:" A co do mebli..Bardzo chetnie!" Odparł.