Klan Gangrel nei ma swojego miejsca posród bogatych miast kontynentu..Swoje schronienie znalazł więc w cichym Lesie Yochimu na rozległej zielonej polanie gdzie możesz znaleść koczownicze szałasy...

Hinata siedziała w cieniu drzewa. Tak bardzo chciała wyruszyc w podróż. Jednak jej mistrz gdy tylko o tym słyszał zbywał ją od razu gdyż zawsze uważał że jest za młoda... Siedząc w zamyśleniu i zastanawiając się czy gdyby poprosiła mistrza tym razem... Czy by się zgodził? Z zamyślenia wyrwał ją czyjś głos

"Co tak siedzisz i nie reagujesz na otoczenie...? Nie boisz się, że ktoś zrobi ci krzywde?" Głos ten bylo kojący i lecz z buntowniczym akcentem:"Mordercy byś nei zauwazyła nawet jak zamiast butów na nogach mial piszczałki..."

"Któż to?" pomyślała. "Czy ja wiem? Gdyby miał piszczałki pewnie bym zwróciła na niego uwagę... Kim jesteś?" zapytała

"Jestem Yurikage. A ty? Co tutaj robisz..?" Spytał wyraźnei zdziwiony siadajac na trawie nieopodal dziewczyny i rwąc jedno jej źdźbło  poczym wkładając do ust i sie kładąc...:"Tu jest niebezpiecznie..Panienki powinny trzymać sie obozu..."

Siedzę i rozmyślam... To niesprawiedliwe że mistrz nie daje mi się stąd ruszyc! Mam dośc ciągłego siedzenia w lesie... Chcę poznac trochę świata... A tak poza tym to bardzo mi miło Yurikage - powiedziała z lekkim uśmiechem - Ja jestem Hinata

"Jak można komuś czegoś zabronić?!" Obruszył się Yurikage:" Jesteś wolna, pępowina nei trzyma cię przy nikim...Nie masz łańcuchów ani 6 lat podejrzewam.." Chlopak podniusł się z ziemi do pozycji siedzacej i zmierzył ją wzrokiem.

Ach oczywiście... Jednak sam rozumiesz... Mistrz to mistrz... nawet gdy w twej głowie panuje istna anarchia... Zresztą nie ważne masz rację... Wyruszę jeszcze dziś... Idziesz ze mną? - Hinata nie wiedziała czemu proponuje coś takiego zupełnie obcemu chłopakowi... Czemu mu ufała? Nie znała odpowiedzi na to pytanie...

"Jeśli zechcesz.." Odparł chłopak leniwie sie przeciągając:"Mogę iść..Nic mnie tu nie trzyma..."

Och nie da się ukryc że było by mi o wiele raźniej - powiedziała z uśmiechem - Ale pozostaje pytanie czy ty chcesz ze mną iśc?

"Przecież powiedzialem, żen ie mam nic do roboty.." Odpowiedział poczym wstał z ziemi:"To gdzie i kiedy ruszamy?"

Może jezioro Uta? To podobno piękne miejsce! - powiedziała z przekonaniem

"Piekne...? Ach te dziewczyny...Ok, ok.." powiedział leniwie poczym się uśmiechnął:"W taki mrazie chodźmy.."